මැතිවරණය කල් තැබීමට කොමිෂන් සභාවට බලයක් නැත. 2020 මහමැතිවරණය: වෙනස් දෘෂ්ටි කෝණයකින්

5/10/2020 02:41:00 PM Prageeth Liyanaarachchi 0 Comments

මෙම ලිපිය සම්මානිත මහාචාර්ය සාවිත්‍රී ගුණසේකර මහත්මිය විසින් ශ්‍රී ලංකාවේ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය අලලා ලියන ලද Parliamentary Election 2020: A  point of view නම් ලිපියෙහි සිංහල පරිවර්තනයයි. මෙහි මුල් ලිපිය Groundviews වෙබ් අඩවියේ පළවූ අතර එහි සිංහල පරිවර්තනය 2020 මහ මැතිවරණය:  වෙනස් දෘෂ්ටි කෝණයකින් යන නමින් සමබිම වෙබ් අඩවියේ පළවිය. පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමෙන් පසු එය නැවත කැඳවීම පිළිබඳ දැන් ඇතිව තිබෙන දේශපාලන අර්බුදය පිළිබදව උනන්දු වන්නන්ට මෙන්ම, පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීම සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල පිළිබඳ සියුම්ව හැදෑරීමට  අපේක්ෂාකරන විද්‍යාර්ථීන්ටද මෙම ලිපිය ප්‍රයෝජනවත් වනු ඇත. 

සම්මානිත මහාචාර්ය සාවිත්‍රී ගුණසේකර මහත්මිය සැලකෙනුයේ නීතිය පිළිබ‍දව ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රථම මහාචාර්යවරිය වශයෙනි. ඇය 1999 - 2002 කාලය තුළ කොළඹ විශ්විවිද්‍යාලයේ උප කුලපති වශයෙන්  සේවය කළාය. 

කොරෝනා වසංගතය අප මේ කතා කරන මොහොත වනවිට ශ්‍රි ලාංකිකයන්ගේද ලෝකය පුරා වෙසෙන බිලියන ගණනක් සෙසු පුද්ගලයන්ගේද ජීවිතවලට බරපතල ලෙස බලපා ඇත. ශ්‍රී ලංකාව තුළ ජනාධිපතිවරයාත් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරියත් මෙම අර්බුදයෙන් ජනතාව ගලවාගනු පිණිස අවශ්‍ය නායකත්වය දෙමින් සිටිනු දැකිය හැක. පොදු සෞඛ්‍ය සේවාවේ වෘත්තිකයන්ගේ සම්පූර්ණ කැපවීමම පාහේ මෙම අර්බුදය ජයගැනිම පිණිස රජය විසින් ගෙන ආ ප්‍රතිපත්තිද සෙසු වැඩසටහන්ද සාර්ථක ලෙස ක්‍රියාත්මකකරවීම කෙරෙහි යොමුවී පවතී. ඒ අතර වෙනත් සෞඛ්‍ය ගැටලුවලින් පෙළෙන පුරවැසියන්ට පෞද්ගලික රෝහල් හරහා සිය අවශ්‍යතා ඉටුකරගැනීමට අවස්ථාව සලසා ඇත. මෙරට තූළ කොවිඞ් 19 වෛරසය ආසාදනය වූවන් හදුනාගැනීමට, ආසාදනයවූවන් සමග සම්බන්ධතා පැවැත්වූවන් හදුනාගැනීමට සහ ආසාධිතයන් හුදෙකලා කොට රෝගය පැතිරයාම වැලැක්වීමට ශ්‍රී ලංකාව මාර්තු මස මැදභාගයේ සිට කටයුතු කළ අතර වෛරසයේ පැතිරයාම පාලනය පිණිස ගනු ලැබූ ඉතා සාධනීය ක්‍රියාමාර්ග වශයෙන් එවා සැලකිය හැක. ආසාදිතයන් හදුනාගැනීම සදහා සිදුකරන පරීක්ෂණ ප්‍රධානතම උපක්‍රමයක් වශයෙන් භාවිතවනු මෑත සති කිහිපයක තුළ දැකිය හැකිවූ අතර එම කාර්යයන් වෛරසය පැතිරයාම පාලනය සඳහා වන සම්මත ක්‍රම දැඩිව අනුගමනය කරමින් සිදුවනු දැකිය හැකිවිය. මෙම සමස්ත ක්‍රියාවලියම අතිශය සාර්ථක එකකි. සෞඛ්‍ය සේවාවන්ටද, වෛද්‍ය වෘත්තිකයන් සහ සෞඛ්‍ය සේවා නිසි පරිදි කළමණාකරණය කළ දේශපාලන නායකත්වයටද මෙකී සාර්ථකත්වය වෙනුවෙන් ගෞරවය හිමිවිය යුතුය.

කෙසේ නමුත්, රට නැවත ‘විවෘත’ කරන ලෙස කෙරෙන ඉල්ලීම්ද මෑත කාලය තුළ බරපතල ලෙස වර්ධනය වීමේ අවාසනාවන්ත තත්ත්වයක් අපට දැකිය හැක. මෙකී ඉල්ලීම් සදහා වැඩිමනක් බලපාන ලද හේතුව වනුයේ 2020 ජුනි මස 20 වනදා තෙක් කල්තබා ඇති පාර්ලිමේන්තු මහ මැතිවරණය පිළිබඳ වන අවශ්‍යතාවයන්ය.

පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය පැවැත්වීම සඳහා ප්‍රථමයෙන් නියමවූ දිනය වූයේ 2020 අප්‍රේල් 25 වනදායි. මෙම දිනය ජනාධිපතිවරයා විසින් පැවති පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහරිමින් කරන ලද ප්‍රකාශනය ප්‍රසිද්ධ කරමින් 2020 මාර්තු 02 වනදා නිකුත් කරන ලද ගැසට් නිවේදනය හරහා මැතිවරණය පැවැත්වීම සඳහා නියම කරන ලද දිනයයි. 1981 අංක 01 දරණ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ (සංශෝධිත) පනතෙහි 10(1)(ආ) වගන්තිය විසින් අභිනව පාර්ලිමේන්තුවක් සඳහා මන්ත්‍රීවරයන් තෝරාපත්කර ගැනීම සඳහා වන ඡන්දය පවත්වන දිනය නියමකිරීමේ වගකීම ජනාධිපතිවරයා වෙත පවරා දෙනු ලබන අතර එම දිනය පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමට නියෝග කරමින් ජනාධිපතිවරයා විසින් නිකුත් කරන ප්‍රකාශනය තුළ සදහන්විය යුතුය. පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ පනතෙහි එන මෙම වගන්තිය හරහා සැබැවින්ම සිදුවනුයේ මැතිවරණයක් සඳහා දින නියමකිරීමට ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70(5)(අ) සහ (ආ) ව්‍යවස්ථාවන් හරහා ජනාධිපතිවරයා වෙත පැවරෙන බලතල නැවත බලාත්මක කර දැක්වීමකි. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ යටකී වගන්තිවලින්ද පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීම සඳහා ජනාධිපතිවරයා විසින් නිකුත් කරන ප්‍රකාශයේම නව පාර්ලිමේන්තුවක් තෝරාගැනීම සඳහා වන මැතිවරණය පැවැත්විය යුතු දිනය නියම කළ යුතු බවත් එම දිනය පවතින පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහරින දිනයේ සිට මාස 03 ක් නොඉක්මවන දිනයක් විය යුතු බවත් දක්වයි. පවතින පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමෙන් මාස 03 ක් ඉක්ම යාමට පෙර නව පාර්ලිමේන්තුවක් සඳහා මන්ත්‍රීවරුන් තෝරා පත්කරගනු ලැබ අභිනව පාර්ලිමේන්තුව රැස්වන බව සහතිකකිරීම මෙම ප්‍රතිපාදනයන්හි මූලික අරමුණයි. ඉහතකී ව්‍යවස්ථාමය ප්‍රතිපාදන මෙම ලිපියෙහිම පසු අවස්ථාවක සවිස්තරාත්මකව සාකච්ඡා කෙරෙනු ඇත.

අභිනව පාර්ලිමේන්තුව සඳහා මන්ත්‍රීවරයන් තෝරාපත්කර ගැනීම සඳහා මැතිවරණයක් පැවැත්වීමට දිනයක් නියම කරමින් මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව විසින් ගැසට් නිවේදනයක් නිකුත් කළ යුතුය. පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ (සංශෝධිත) පනතෙහි 24(1)(ඇ) වගන්තියෙහි දැක්වෙන ආකාරයට මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව විසින් නම් කරන ඉහතකී මැතිවරණ දිනය පනතේ 10 වන වගන්තියේ එන ප්‍රතිපාදන හරහා දැක්වෙන දිනයට සමපාත විය යුතුය. වෙනත් ලෙසකින් සඳහන් කරනුයේ නම් නම් මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව මහ මැතිවරණය පැවැත්වෙන දිනය වශයෙන් නම් කළ යුත්තේ පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහරින ප්‍රකාශනය තුළ මහ මැතිවරණය පැවැත්වීය යුතුයැයි ජනාධිපතිවරයා විසින් නියම කරන දිනයයි. ඒ අනුව ගත් කල මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවට මැතිවරණයක් පැවැත්වීම සඳහා හැකියාව හිමිවනුයේ මහ මැතිවරණයක් සඳහා දින නියම කරමින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමට ජනාධිපතිවරයා විසින් ප්‍රකාශනයක් සිදුකිරිම තුළිනි. මැතිවරණයක් සම්බන්ධයෙන් මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවෙහි වගකීම ආරම්භවනුයේම ඉහතකී 10(1)(ආ) වගන්තියෙහි දැක්වෙන ප්‍රකාශනය එම වගන්තියෙහි දැක්වෙන ආකාරයට ජනාධිපතිවරයා විසින් සිදුකිරීමෙන් අනතුරුව පමණක්මය. ඒ අනුව, ජනාධිපතිවරයා විසින් පවතින පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහරිමින් කරනු ලබන ප්‍රකාශනය සහ අභිනව පාර්ලිමේන්තුවක් සඳහා මන්ත්‍රිවරුන් තෝරා පත්කරගැනීමට ඔහු විසින් ඉහත ප්‍රකාශනය තුළ දිනයක් නියමකිරීම යන මේ දෙකම පැහැදිලිවම අවියෝජනීය වේ.

කෝවිඞ් 19 වසංගතයෙහි පැතිරීම පාලනයකිරීම පිණිස රජය විසින් මාර්තු මස මැද භාගයේදී ඇඳිරි නීතියද මහජන කටයුතු සඳහා සීමාකිරීම්ද පනවන ලදි. මහ මැතිවරණය පැවැත්වීම සඳහා මුලින් නියම කරගත් අප්‍රේල් 25 වන දාට (ජනාධිපතිවරයාගේ ප්‍රකාශනය මගින් නියම කරනු ලැබූ දිනය) මැතිවරණය පැවැත්වීමේ හැකියාවක් නොමැති බව පෙනීගිය කල්හි මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව විසින් විශ්මයජනක පියවරක් අනුගමනය කරනු ලැබිණි. මාර්තු මස 21 වන දින ගැසට් නිවේදනයක් නිකුත් කරන ලද කොමිෂන් සභාව නියම කරගත් දිනයට මහ මැතිවරණය පැවැත්විය නොහැකි බව ප්‍රකාශ කළහ. එයිනුදු නොනැවතුණු කොමිෂන් සභාව මහ මැතිවරණය සඳහා පසු අවස්ථාවක යළි දිනයක් නියම කරන බව දක්වමින් මහ මැතිවරණය පැවැත්වීම දින නියමයකින් තොරව කල් තැබීමට කටයුතු කළහ. මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව විසින් නිකුත් කරන ලද මෙකී ගැසට් නිවේදනය පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ (සංශෝධිත) පනතෙහි 10(1)(ආ) සහ 24(1)(ඇ) යන වගන්තිවලින් දැක්වෙන ප්‍රතිපාදනයන්ට ඉදුරාම පටහැණිය. එබැවින් තමන් මැතිවරණය සඳහා පසු අවස්ථාවක වෙනත් දිනයක් නම් කරන්නේයැයි කියමින් ගැසට් නිවේදනයක් නිකුත්කිරීම හරහා ජාතික මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව මැතිවරණ පනතින් තමන් වෙත පැවරුණු බලය ඉක්මවා කටයුතු කර ඇත. එපමණක් ද නොව යටකී ගැසට් නිවේදනය ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල සහ කාර්යයන් දක්වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ඉහතින් ද සඳහන් කළ 70(5)(අ) සහ (ආ) ව්‍යවස්ථාවන්ට ද මුලුමනින්ම පටහැනිය.

මැතිවරණය පැවැත්වීම සඳහා යළි සුදුසු දිනයක් නියමකිරීමේ අවශ්‍යතාවය සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයා වෙත ලිපියක් මගින් විමසා සිටීමට මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව යථා කාලයේදී, එනම් මාර්තු මස 31 වන දා කටයුතු කරන ලදි. කලින් නියම කරන ලද පරිදි අප්‍රේල් මස 25 වන දා මහ මැතිවරණය පැවැත්වීමේ ප්‍රායෝගික හැකියාවක් නොමැති බව ඒ වනවිට පැහැදිලිව තිබිණි. ඒ අනුව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70(5)(අ) සහ (ආ) ව්‍යවස්ථාවන්ගෙන් ද පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමේ ජනාධිපතිවරයාගේ නියෝගයෙන්ද දක්වා සිටි පරිදි මැයි මස 14 වන දා නව පාර්ලිමේන්තුව රැස්වීමද සිදු නොවිය හැක්කක් බවට පත්ව තිබිණි.

මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව විසින් ජනාධිපතිවරයා වෙත එවනු ලැබූ විමසීම් ලිපියට ජනාධිපති ලේකම්වරයා විසින් පසු දිනෙක පිළිතුරු සපයනු ලැබිණි. මැතිවරණ පැවැත්වීම සඳහා නව දිනයක් නියමකිරීමේ වගකීම ඇත්තේ ජනරජයේ ජනාධිපතිවරයාට නොව මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවටයැයි එම ලිපියෙන් දැක්විණි. මැතිවරණ පනතේ වගන්ති අංක 24(3) වෙත අවධානය යොමු කළ ජනාධිපති ලේකම්වරයාගේ පිළිතුරු ලිපිය කොමිෂන් සභාව සතුයැයි ඔහු විසින් යටකී වගකීම යළි අවධාරණය කරන ලදි. මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව විසින් 2020 අප්‍රේල් මස 20 වන දා නිකුත් කරන ලද අංක 2172/3 දරණ නව ගැසට් නිවේදනය නිකුත්කිරීමෙහිලා ජනාධිපති ලේකම්වරයා විසින් කොමිෂන් සභාව වෙත යවන ලද ඉහතකී ලිපිය සැලකිල්ලට ගෙන ඇති බව පෙනෙන්නට ඇත. ගැසට් නිවේදනය නිකුත් කර ඇත්තේ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ පනතෙහි 24(3) වගන්තිය මූලික කරගෙනය. ජනාධිපති ලේකම්වරයා විසින් කොමිෂන් සභාවේ බතලල පිළිබඳ දක්වන ලද අර්ථකථනය කොමිෂන් සභාව විසින් පිළිගෙන ඇති බව ඒ අනුව පැහැදිලිවේ.

මෙම පසුබිම තුළ යථෝක්ථ තත්ත්වය පිළිබඳ බලපාන්නාවූ 1978 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ විධිවිධානයන් සහ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ පනතෙහි ප්‍රතිපාදන සාකච්ඡාවට ලක්කිරීම වැදගත් වනු ඇත.

1981 පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ පනත සහ මහ මැතිවරණ කල් තැබීම පිළිබඳ විධිවිධාන

පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීම සම්බන්ධයෙන් වන ජනාධිපතිවරයාගේ නියෝගය සහ මැතිවරණය පවත්වන දිනය සම්බන්ධයෙන් වන ඉහතකී විධිවිධාන හැරුණුකොට හදිසි අවස්ථා තත්ත්වයක් යටතේ මහ මැතිවරණයක් කල් තැබීම සම්බන්ධයෙන් අදාළවන විධිවිධාන මැතිවරණ පනත තුළ දක්වා ඇත. මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව විසින් අප්‍රේල් මස 20 වන දා නිකුත් කරන ලද ගැසට් නිවේදනයට මූලික වූ පනතෙහි අංක 24(3) දරණ වගන්තිය යළි සැලකිල්ලට ලක් කරමු. ර්‍ණයම් හදිසි තත්ත්වයක් හෝ බලාපොරොත්තු රහිත දෙයක් සිදුවීම හේතුවෙන්” යම් මැතිවරණ කොට්ඨාශයක් සඳහා නියමිත මැතිවරණය කොමිෂන් සභාව විසින් ගැසට් නිවේදනයක් හරහා ප්‍රථමයෙන් නියම කරන ලද දිනයට (මෙම දිනය ජනාධිපතිවරයා විසින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීම සඳහා වන සිය ප්‍රකාශයේ දක්වන දිනයම වේ) පැවැත්විය නොහැකිවූ අවස්ථාවක 24(3) වගන්තියෙන් දැක්වෙන ප්‍රතිපාදන අදාළ වේ. ඒ අනුව එසේ යම් කොට්ඨාශයක් සඳහා නියමිත මැතිවරණය නියම කරගත් දිනට පැවැත්විය නොහැකිවූ අවස්ථාවක එම මැතිවරණය (එනම් එකී ඡන්ද කොට්ඨාශය සඳහා නියමිත මැතිවරණය) සඳහා ගැසට් පත්‍රයේ පළ කරන දෙවැනි නිවේදනයක් හරහා යළි දිනයක් නියමකිරීමට කොමිෂන් සභාවට බලය හිමිවේ. ඒ අනුව ස්වභාවික උපද්‍රවයක් වැනි හදිසි අවස්ථාවක් හෝ නීතිය හා සාමය බිඳවැටීම වැනි අනපේක්ෂිත තත්ත්වයක් හේතුවෙන් මහ මැතිවරණය නිශ්චිත මැතිවරණ කොට්ඨාශයක් තුළ නියමිත දිනයට පැවැත්විය නොහැකිවූ අවස්ථාවක ඒ සම්බන්ධයෙන් කොමිෂන් සභාවට ගත හැකි පියවර පනතෙහි 24(3) වගන්තිය හරහා පැහැදිලිවම දක්වා ඇත. නමුත් මේ වනාහී සෙසු මැතිවරණ කොට්ඨාශ සියල්ලෙහිම මැතිවරණය නියම කරගත් දිනයට පැවැත්වීමට බාධාවක් නොමැති වූ, එක් සුවිශේෂී මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයක මැතිවරණය පමණක් හදිසි හෝ අනපේක්ෂිත හේතු නිසා පැවැත්විය නොහැකි වූ තත්ත්වයක් සම්බන්ධයෙන් වන විධි විධානයකි. නිශ්චිත මැතිවරණ කොට්ඨාශයක මැතිවරණ කල් දැමීම සඳහා කොමිෂන් සභාවට බලය පවරන මෙම වගන්තිය පනතෙහි පොදු විධිවිධාන යටතෙහි දැක්වෙන 113 වන වගන්තිය සමග කියවිය යුත්තකි.

මෙකී වගන්ති අංක 113 ට අනුව මැතිවරණයක් පවත්වන ලෙස ජනාධිපතිවරයා විසින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමේ ප්‍රකාශනයෙන් නියමකිරීමෙන් අනතුරුව ර්‍ණඑකී නියමය අනුව යම් මැතිවරණ කොට්ඨාශයක් සඳහා කවරහෝ හේතුවක් නිසා මැතිවරණයක් පවත්වා නොමැති අවස්ථාවක” ගැසට් නිවේදනයක් හරහා යළි දිනයක් නියම කර එම දිනයට යටකී නොපවත්වන ලද මැතිවරණය පවත්වන ලෙස නියෝගකිරීමට ජනාධිපතිවරයාට බලය හිමිවේ. වගන්ති අංක 113 නැවත වතාවක් ප්‍රතිපාදන සලනුයේ මැතිවරණ කොට්ඨාශයක මැතිවරණයක් සම්බන්ධයෙන් වෙනත් දිනයක් නියමකිරීමට පමණි. ජනාධිපතිවරයා විසින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමට සම්බන්ධයෙන් නිකුත් කළ ප්‍රකාශනයේ දැක්වූ දිනට සෙසු සියලු මැතිවරණ කොට්ඨාශයන්හි මැතිවරණය සාර්ථකව පවත්වන ලද තත්ත්වයක් එකී විධිවිධානය හරහා අදහස් කරයි.

ඒ අනුව මැතිවරණ පනතෙහි වගන්ති අංක 24(3) සහ 113 යන විධිවිධාන ද්විත්වයම එක් නිශ්චිත මැතිවරණ කොට්ඨාශයක මැතිවරණ හදිසි තත්ත්වයක් හෝ අනපේක්ෂිත තත්ත්වයක් හේතුවෙන් පැවැත්විය නොහැකි අවස්ථාවක මැතිවරණ දිනය වෙනස්කිරීම සඳහා අවස්ථාව සලසන විධිවිධානයන්ය. මෙම වගන්ති ද්විත්වයෙහි එනිමැතිවරණ කොට්ඨාශය’ යන යෙදුම පාර්ලිමේන්තුවක් විසුරුවා හැරීමෙන් පසු නව පාර්ලිමේන්තුවක් පත්කරගැනීම සඳහා පවත්වන සමස්ත මහ මැතිවරණයක් කල් තැබීම සඳහා යොදාගත හැකිවනු පරිදි අර්ථනිරූපනය කළ හැක්කක් නොවේ. රටෙහි සියලුම මැතිවරණ කොට්ඨාශයන්හි මැතිවරණ නියම කරගත් දිනයෙන් බැහැර වෙනත් දිනයක පැවැත්වීමට විධිවිධාන සැලසීමක් මෙම වගන්ති දෙකෙන් එකකින් හෝ සිදුනොවේ. අදාළ වගන්ති ද්විත්වයෙහි භාෂාව සංවිධානයව ඇති ආකාරය තුළ ඒ ආකාරයෙන් මැතිවරණ කල් තැබීමක් සඳහා කිසිදු අවස්ථාවකට ඉඩ සලසා නොමැත.

එසේ හෙයින් –

01. පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයක් පැවැත්විය යුතු දිනය පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීම සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයාගේ ප්‍රකාශනයෙහි දැක්වෙන දිනය විය යුතුය. අභිනව පාර්ලිමේන්තුව පැරණි පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමෙන් මාස 03 ක් ගතවීමට මත්තෙන් රැස්විය යුතුය. එබැවින් ඉහතකී මැතිවරණ දිනය පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරි දිනයේ සිට මාස 03 ක් නොඉක්මවන දිනයක් විය යුතුය. මේ බව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ අංක 70(5)(අ) සහ (ආ) ව්‍යවස්ථා යටතේද පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ පනතෙහි 10(1)(ආ) වගන්ති හරහාද පැහැදිලිවම දක්වා ඇත. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ඉහත ව්‍යවස්ථා සහ මැතිවරණ පනත යන මෙකී නීති එකක් විසින් අනෙක බලාත්මක කරන ආකාරයෙන් සම්පාදනයව ඇති අතර ඒවා එකිනෙකින් ව්‍යුත්පන්න කර ක්‍රියාත්මක කළ නොහැක.

02. පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමෙන් පසුව මැතිවරණ පනතෙහි 24(3) වගන්තිය භාවිත කර මැතිවරණය සඳහා වෙනත් දින නියමකිරීමේ බලයක් මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවට නොමැත.

03. හදිසි අවස්ථාන්හිදි හෝ අනපේක්ෂිත තත්ත්වයන් මත මැතිවරණ කොට්ඨාශයක මැතිවරණ කල් තැබීම සඳහා විධිවිධාන සලසන මැතිවරණ පනතෙහි 24(3) වගන්තිය හෝ 113 පොදු විධිවිධාන වගන්තිය සමස්ත මහ මැතිවරණයක් කල් තැබීම සඳහා විධිවිධාන සලසන්නේ නැත.

ව්‍යවස්ථාමය ප්‍රතිපාදන

පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමෙන් පසුව මහ මැතිවරණයක් කල් තැබීම සඳහා ජනාධිපතිවරයාට ඉඩ සලසන ප්‍රතිපාදන හෝ හදිසි අවස්ථාවක මහ මැතිවරණයක් කල් තැබීමට මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවට ඉඩ සලසන ප්‍රතිපාදන හෝ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ පනතෙහි නොමැත. එසේ වුවද, එවැනි තත්ත්වයක් සම්බන්ධයෙන් අදාළ කරගත හැකි විධිවිධාන 1978 දෙවැනි ජනරජ ව්‍යවස්ථාවෙහි අන්තර්ගත වේ.

කලින් අවස්ථාවකද සඳහන් කළ පරිදි පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරින ලද අවස්ථාවක මහ මැතිවරණයක් සඳහා දිනයක් නියමකිරීමේ වගකීම ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව හරහා ජනරජයේ ජනාධිපතිවරයා වෙත පැවරී ඇත. මේ සම්බන්ධයෙන් විධිවිධාන සලසන ව්‍යවස්ථා අංක 70(5)(අ) සහ 70(5)(ආ) වගන්ති නිශ්චිතය. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70(5)(අ) වගන්තිය පහත පරිදි වේ. ර්‍ණපාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහරින ප්‍රකාශනයෙහි, අභිනව පාර්ලිමේන්තුවට මන්ත්‍රීවරයන් තෝරා පත්කරගන්නා දිනය හෝ දිනයන් නියම කොට තිබිය යුත්තේය. එසේ එකී ප්‍රකාශනය නිකුත් කළ දින සිට මාස තුනක් ගතවන්නට පෙර දිනයකට අභිනව පාර්ලිමේන්තුවේ පළමුවන රැස්වීම එම ප්‍රකාශයෙන්ම කැඳවිය යුත්තේය”. මෙකී ව්‍යවස්ථාපිත විධිවිධානයන්ට මුලුමනින්ම අනනුකූලව කටයුතු සිදුවන බව සහතිකකිරීමේ වගකීම 70(5)(ආ) වගන්තිය විසින් ජනරජයේ ජනාධිපතිවරයා වෙත පවරා ඇත. එකී වගන්තිය ‘‘…පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරිනු ලැබූ විට ජනාධිපතිවරයා විසින් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයන් තේරීම සඳහා ප්‍රකාශනයක් මගින් නොපමාව දිනයක් හෝ දින නියම කොට අභිනව පාර්ලිමේන්තුව, ඒ ප්‍රකාශනයේ දින සිට තුන් මාසයකට පසු දිනයක් නොවන දිනයක රැස්වන ලෙස කැඳවිය යුත්තේය” යැයි ස්ථිරවම දක්වා සිටී. 1981 වසරේ සම්මත කරන ලද පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ පනතට පූර්වයෙන් ක්‍රියාත්මකවීම ආරම්භවූ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ඉහත දැක්වූ ප්‍රතිපාදන මහ මැතිවරණය සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයාගේ වගකීම් දක්වන මූලික නීතිය වශයෙන් අප විසින් අවබෝධ කරගත යුතුය. 1981 මැතිවරණ පනතෙහි 10(1)(ආ) සහ 24(1)(ඇ) ආදී වගන්ති හරහා සිදුකර ඇත්තේ එකී මූලික නීතිය තවදුරටත් බලාත්මක කිරීම පමණි.

විසුරුවා හැර ඇති පාර්ලිමේන්තුවක් හදිසි අවස්ථා තත්ත්වයක් හේතුවෙන් යළි කැඳවීමට ජනාධිපතිවරයාට බලය ලැබෙන ආකාරය සම්බන්ධයෙන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙහි 70 වන ව්‍යවස්ථාවේ 07 වන අනු ව්‍යවස්ථාවක් හරහා විධිවිධාන සලසයි. මෙම විධිවිධානය ක්‍රියාත්මකරවීම තුළ මහ මැතිවරණය සඳහා නියමිත දිනය වෙනස්කිරීමේ හෝ නොකිරීම අවශ්‍යතාවය මෙන්ම, අභිනව පාර්ලිමේන්තුව රැස්වන දිනය වෙනස්කිරීම හෝ නොකිරීමේ අවශ්‍යතාවයද තීරණය කළ හැක. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යයස්ථාවේ 70(7) අනු ව්‍යවස්ථාව විසින් දක්වන ආකාරයට ‘‘පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරිනු ලැබීමෙන් පසුව කවර අවස්ථාවක වු ද පාර්ලිමේන්තුව නියමිත දිනයට කලින් රැස්වීම අවශ්‍යවන ස්වභාවයක හදිසි තත්ත්වයක් උද්ගතව ඇති බවට ජනාධිපතිවරයා සෑහීමට පත්වුවහොත් විසුරුවා හැර ඇති පාර්ලිමේන්තුව ප්‍රකාශනයක් මගින්, ඒ ප්‍රකාශනයේ දින සිට තුන් දවසකට කලින් දිනයක් නොවිය යුතු දිනයක දී රැස්වන ලෙස කැඳවීමට ජනාධිපතිවරයාට බලය ඇත්තේය”. එසේ කැඳවනු ලැබූ පාර්ලිමේන්තුව හදිසි අවස්ථාව අවසන් වීම හෝ මහ මැතිවරණය අවසන් වීම යන මෙයින් කලින් එළඹෙන අවස්ථාවේදී විසිරෙන්නේය”.

එසේ හෙයින් –

01. මහ මැතිවරණය සඳහා නියම කරනු ලැබූ දිනය සහ අභිනව පාර්ලිමේන්තුව රැස්වන දිනය වෙනස් කෙරෙන පරිදි කටයුතුකිරීමට 70(7) අනු ව්‍යවස්ථාව ජනාධිපතිවරයාට බලය ලබාදේ. කෙසේ වෙතත් මෙම බලය ක්‍රියාත්මක කළ හැක්කේ බරපතල හදිසි අවස්ථා තත්ත්වයකදි පමණක්ය.

02. ජනාධිපතිවරයා විසින් 70(7) අනු ව්‍යවස්ථාව යටතේ තමන්ට පැවරෙන බලතල ක්‍රියාත්මක කළ යුත්තේ විසුරුවා හරින ලද පාර්ලිමේන්තුව යළි කැඳවිමෙනි.

03. විසුරුවාහරින ලද පාර්ලිමේන්තුව යළි කැඳවීමට හේතුවූ හදිසි අවස්ථා තත්ත්වය අවසන් වූ කල්හි නියමිත දිනයට මැතිවරණය පැවැත්විය හැකි නම් එසේ මැතිවරණය පැවැත්විය යුතුය. එසේ නොවන්නේ නම් ජනාධිපතිවරයා විසින් නව ප්‍රකාශනයක් හරහා මහ මැතිවරණ පැවැත්වෙන නව දිනයද අභිනව පාර්ලිමේන්තුව ප්‍රථම වරට රැස්විය යුතු නව දිනයට දැක්විය යුතුය.

04. මහ මැතිවරණයක් පැවැත්වෙන දිනය වෙනස්කිරීමට හෝ මහ මැතිවරණයකින් තේරී පත්වන අභිනව පාර්ලිමේන්තුව ප්‍රථම වතාවට රැස්වන දිනය හෝ වෙනස්කිරීමේ බලය ඇත්තේ ජනරජයේ ජනාධිපතිවරයාට පමණි. ජනාධිපතිවරයාට මෙම බලය ක්‍රියාත්මක කළ හැක්කේ, ඉහත දැක්වූ පරිදි 70(7) අනු ව්‍යවස්ථාව යටතේ කටයුතු කිරීමෙන් පමණි.

නිශ්චිත මැතිවරණ කොට්ඨාශයක මැතිවරණය පැවැත්වීම කල් දැමීමට මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවට බලය ලබා දෙන මැතිවරණ පනතෙහි 24(3) වගන්තියට සහ මැතිවරණ කොට්ඨාශයක් සඳහා වෙනත් දිනෙක මැතිවරණයක් පැවැත්වීමට ජනාධිපතිවරයාට බලය ලබාදෙන යටකී පනතෙහි 113 වගන්තිය යන මේ දෙකටම වඩා පුලුල්වත් වඩාත් අර්ථාන්විතවත් මහ මැතිවරණය සම්බන්ධයෙන් වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ඉහත විධිවිධාන යෙදී ඇතිබව පැහැදිලිය.

කලින් විසුරුවාහරින ලද පාර්ලිමේන්තුවක් හදිසි අවස්ථාවක් හේතුවෙන් යළි කැඳවීම සඳහා අවශ්‍ය බලය ජනාධිපතිවරයාට වෙත 70(7) අනු ව්‍යවස්ථාව හරහා දැනටමත් ලබාදී ඇත. ඒ හරහා මැතිවරණය පැවැත්වෙන දිනය සහ අභිනව පාර්ලිමේන්තුව රැස්වන දිනය වෙනස්කිරිමට අවශ්‍ය අවස්ථාවක සුදුසු පරිදි කටයුතු කළ හැක. එබැවින් හදිසි අවස්ථාවක් හේතුවෙන් සමස්ථ මැතිවරණයම කල් තැබීමේ බලය පනතක් හරහා යළි නිර්වචනයකිරීමේ අවශ්‍යතාවයක් නොමැත. එසේ හෙයින් 1981 අංක 01 දරණ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ පනතෙහි එන යටකී විධිවිධාන සලසා ඇත්තේ හදිසි අවස්ථාවක් හේතුවෙන් මහ මැතිවරණයක් කල් තැබීමට නොව කිසියම් නිශ්චිත මැතිවරණ කොට්ඨාශයක මැතිවරණය සම්බන්ධයෙන් තීරණ ගැනීමට බව පැහැදිලිය.

නිගමනයන්

පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමෙන් පසු අභිනව පාර්ලිමේන්තුවක් සඳහා මන්ත්‍රීවරයන් තෝරාපත්කකර ගැනීමේ මැතිවරණය සඳහා දිනය නියමකිරීමේ බලය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව සහ මැතිවරණ පනත යන මේ දෙක විසින්ම පවරා දෙනුයේ ජනාධිපතිවරයාටය. ඒ බලය කිසිම තත්ත්තවයක් යටතේ වුව වෙනත් පාර්ශවයකට පවරා නැත. පැරණි පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැර මාස තුනක් ගතවීමට මත්තෙන් නව පාර්ලිමේන්තුව රැස්වින බව සහතිකකිරීමේ ව්‍යවස්ථාමය අවශ්‍යතාවය පැවරෙනුයේද ජනාධිපතිවරයාටයි. ජනාධිපතිවරයා යම් හෙයකින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමේ සිය ප්‍රකාශනයෙහි දැක්වූ මැතිවරණ දිනය ඉක්මවා කටයුතුකිරීමට අපේක්ෂා කරන්නේ නම් එහිලා ඔහු ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70(7) අනු ව්‍යවස්ථාව ප්‍රකාරව කටයුතු කළ යුතුය.

හදිසි හෝ අනපේක්ෂිත තත්ත්වයක් හේතුවෙන් නියම කරගත් පරිදි පැවැත්විය නොහැකිවූ මහ මැතිවරණයක් පැවැත්වීම සඳහා ජනාධිපති ප්‍රකාශනයක් හරහා වෙනත් දිනයක් නියමකිරීමට ජනාධිපතිවරයාට බලය හිමිවේ. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70(7) අනු ව්‍යවස්ථාවට අනුව මේ සඳහා ජනාධිපතිවරයාට බලය හිමිවනුයේ විසුරුවා හරින ලද පාර්ලිමේන්තුව හදිසි තත්ත්වයක් හේතුකොටගෙන යළි කැඳවන ලද අවස්ථාවක පමණක්මය. 70(7) අනු ව්‍යවස්ථාව යටතේ ජනාධිපතිවරයාට පැවරෙන යටකී ව්‍යවස්ථාපිත බලය භාවිත කළ හැකි අවස්ථාවක් වශයෙන් කෝවිඞ් 19 වසංගත තත්ත්වය හදුනාගත හැක.

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70(7) අනු ව්‍යවස්ථාවෙහි දැක්වෙන බලය භාවිත විය යුතු ආකාරය අවබෝධ කරගත යුත්තේ මෙරට දේශපාලන සන්දර්භයෙහි එන අතිශය වැදගත් ආයතන දෙකක් වන විධායක ජනාධිපතිධූරය සහ පාර්ලිමේන්තුව යන ඒ ඒ ආයතනයන්ට පැවරෙන වගකීම් සැලකිල්ලට ගනිමිනි. ජනරජයේ ජනතාවගේ ස්වාධිපත්‍ය බලය ක්‍රියාත්මක කරන ආයතන දෙක වශයෙන් මෙම ව්‍යූහයන් දෙකෙහි අයිතීන් සහ වගකීම් අතර පැවතිය යුතු සමබරතාවය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 4(අ) සහ 4(ආ) වගන්ති හරහා නිර්වචනයව ඇත. ‘‘ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව යටතේද මහජන ආරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් තත්ත්කාලයේ බලපවත්නා නීතිය ඇතුළු යම් ලිඛිත නීතියක් යටතේද ස්වකීය බලතල, කාර්ය සහ කර්තව්‍යන් යථා පරිදි ඉටුකිරීම සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයා පාර්ලිමේන්තුවට වගකිවයුතුය.” යි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 33අ. වගන්තිය පැහැදිලිවම දක්වා සිටී. මෙහි අර්ථය නම් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමෙන් පසුව හදිසි තත්ත්වයක් හේතුකොටගෙන දින නියමයකින් තොරව රටේ ස්වාධිපත්‍ය බලය ක්‍රියාවට නැංවීමේ තනි අධිකාරිය ලෙස ජනාධිපතිවරයා විසින් කටයුතුකිරීම විධායක ජනාධිපතිවරයා සහ පාර්ලිමේන්තුව යන ආයතන ද්විත්වය හරහා ක්‍රියාත්මක කරන මහජනතාවගේ ස්වාධිපත්‍ය පිළිබඳ සංකල්පයට මුලුමනින්ම පටහැණි බවයි. පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීම පිළිබඳ ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල හුවා දක්වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70 වන ව්‍යවස්ථාව කිසිසේත්ම පාර්ලිමේන්තුවෙහි අදාළත්වයක් නොමැතිව කැමති කාලයක් ජනාධිපතිවරයාට රට පාලනය කිරීමට බලය ලබාදෙන ව්‍යවස්ථාවක් නොවන්නේය.

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 33(1)(ඈ) අනු ව්‍යවස්ථාව ප්‍රකාරව ර්‍ණමැතිවරණ කොමිෂන් සභාවෙහි උපදෙස් මත, නිදහස් හා සාධාරණ ඡන්ද විමසීම් සහ ජනමත විචාරණ පැවැත්වීම සඳහා උචිත වාතාවරණ නිර්මානය කිරීම තහවුරු කිරීම” සඳහා ජනාධිපතිවරයාට ව්‍යවස්ථාපිත වගකීමක් පැවරෙන්නේය. එබැවින් මේ මොහොතෙහි මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවෙහි භූමිකාව විය යුත්තේ මැතිවරණ පනතෙන් ජනාධිපතිවරයාගේ කාර්යය වශයෙන් දක්වා ඇති විධිවිධාන සියතට ගැනීම හෝ ඒ හරහා සිය ව්‍යවස්ථාපිත වගකීම් මගහැර කටයුතුකිරීමට ජනාධිපතිවරයා යොමුකිරීම නොව එකී වගකීම් නිසි පරිදි ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා ජනාධිපතිවරයාට සහායවීමයි.

මහජන අභිවෘද්ධිය

විසුරුවාහරින ලද පාර්ලිමේන්තුව කොරෝනා වසංගත තත්ත්වය වැනි හදිසි අවස්ථා තත්ත්වයක් තුළ යළි කැඳවීම මහජනතාවගේ අභිවෘද්ධිය සඳහා මෙන්ම ජනාධිපතිවරයාගේ අභිවෘද්ධිය සඳහා ද හේතුවනු ඇත. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 70(7) ව්‍යවස්ථාවෙන් තමන්ට පැවරී ඇති බලතල ක්‍රියාත්මක කිරීමට ජනාධිපතිවරයා කටයුතු කළහොත්, කොරෝනා වංසගතය වැනි ජාතික ආපදා තත්ත්වයකදී පවා රටේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවටත් වගකීම් සම්පන්න රාජ්‍ය පාලනයක මූලධර්මයන්ටත් අනුකූලව කටයුතු කරන නීතිගරුක ජනාධිපතිවරයෙකු වශයෙන් මහජන විශ්වාසය දිනාගැනීමට ජනාධිපතිවරයාට අවස්ථාව සැලසෙනු ඇත.

කොරෝනා වංසගතය හේතුවෙන් කල්තබන ලද මැතිවරණයක් යළි පැවැත්වීමට මැතිවරණ පනතෙන් ප්‍රමාණවත් විධිවිධාන සපයා නොමැති මේ අවස්ථාවෙහි ජනාධිපතිවරයා 70(7) අනු ව්‍යවස්ථාවෙන් තමන් වෙත පැවරී ඇති බලතල ක්‍රියාත්මක කිරීමට කටයුතු කරන්නේ නම් එවැනි තත්ත්වයක් යටතේ නැවත කැඳවනු ලබන පාර්ලිමේන්තුව මෙකී ජාතික ආපදා තත්ත්වයෙහි බරපතලභාවය සැලකිල්ලට ගනිමින් වගකීම් සහගත ලෙසත් ගෞරවාන්විතවත් සිය කටයුතු සිදුකරනු ඇතැයි මහජනතාව උදක්ම අපේක්ෂා කරනු ඇත. මෙම වසංගත තත්ත්වය අප හමුවේ තබා ඇති අභියෝගයන්හි බරපතලබව විසින් ඉල්ලා සිටිනුයේ පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කරන සියලු පක්ෂ එක්ව සර්ව පාක්ෂික එකඟතාවයකින් යුතුව කටයුතු කළ යුතුය යන්නයි. මේ ගෙවී යනුයේ උස් හඬින් කරන පාර්ලිමේන්තු සාකච්ඡාවන්ට හෝ ප්‍රතිවාදි දේශපාලකයා බිත්තියට තබා හිර කරන තර්ක විතර්කවලට හෝ කාලය නොවේය. දේශපාලන කුමන්ත්‍රණ ගැන සුපුරුදු කතා ද මේ මොහොතේ අනවශ්‍යය. මෙකි අභියෝගාත්මක කාලය තුළ සිය රටේ ආණ්ඩුවට අවශ්‍ය සියලුම ආකාරයේ සහයෝගය ලබදෙමින් කටයුතුකිරීමට රටක දේශපාලන පක්ෂ සියල්ලක්ම පාහේ ඉදිරියට පැමිණි ආකාරය පිළිබඳ නිදසුන් පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක වන පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලයේ රටවල් ගණනාවක් තුළ දැකිය හැකි විය. කොරෝනා වසංගතය පරාජය කිරීමෙන් පසුව රටක් වශයෙන් නැවත සාර්ථකව නැගීසිටිමට එකී දේශපාලන සහයෝගය මූලික කොන්දේසියක් ද වනු ඇත.

නැවත කැඳවනු ලබන පාර්ලිමේන්තුවට තිබෙනු ඇත්තේ නිශ්චිත අරමුණු කිහිපයක් පමණකි. මේ මොහොතේ වසංගතය පාලනයට ජනාධිපතිවරයා සහ රජය විසින් ගෙන ඇති ක්‍රියාමාර්ගයන් වර්ධනයකර පවත්වාගෙන යාමට සහයෝගයදීම සහ එකී ක්‍රියාමාර්ග සඳහා අවශ්‍ය මුදල් වෙන්කර පහසුකම් සැලසීම එකී නිශ්චිත අරමුණු කිහිපයයි. කොරෝනා වංසගතය විසින් ඇති කර ඇති තත්ත්වය හේතුවෙන් පාර්ලිමේන්තු රැස්වීම සඳහා අතිශය සීමා සහිත මන්ත්‍රී සහභාගීත්වයක් තිබීම ප්‍රමාණවත්ය. ඒ අනුව රජය සහ විපක්ෂය නියෝජනය කරමින් ගණ පූරණය සැපිරීම සඳහා අත්‍යවශ්‍යම මන්ත්‍රීවරුන් ප්‍රමාණය පමණක් එයට සහභාගීවීම සෑහෙනු ඇත. පවතින තත්ත්වය යටතේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් සඳහා කෙරෙන සම්ප්‍රදායික අසුන් පැමිණවීම මෙන්ම සාමාන්‍ය ක්‍රියාපටිපාටීන් හෝ න්‍යාය පත්‍රයන් ද භාවිතයට ගැනීමට නොහැකිවනු ඇත. එසේ වුවද, ජාතික වශයෙන් වැදගත් ප්‍රශ්න මෙම පාර්ලිමේන්තු සභාවෙහි සාකච්ඡාවට ලක් කළ හැකිය. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් වන ඔවුන්ට සාමාන්‍යයෙන් සිදුකරනු ලබන ගෙවීම් සහ දීමනා මෙම ජාතික අර්බුදකාරී අවස්ථාවේදී ලබා නොදිය යුතුයැයි මහජනතාව වන අපට කියා සිටිය හැකිය.

වසංගතය නිසා කඩා වැටුණු මිනිස් ජීවිත යළි නඟා සිටුවීමත් ජාතික ආර්ථිකයට සහ සෞඛ්‍ය සේවාවන්ට සිදුවූ බරපතල හානිවීම් සඳහා නිසි පරිදි පිළියම් කිරීමත් කළ හැකිවන සේ රාජ්‍ය පාලනය යථා තත්ත්වයට ගැනීම සඳහා නව ක්‍රමවේද අවශ්‍යව ඇත. එකී නව ක්‍රමවේද වැදගත් වන්නේ යම් පමණකටද එමපණකටම රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ආයතන පද්ධතිය දුර්වල නොකර ඒවා තවදුරටත් ශක්තිමත්කිරීමද මේ මොහොතේ වැදගත් වේ. මෙකී අර්බුදකාරී අවස්ථාවේදී සිය පෞද්ගලික අරමුණු මුදුන් පමුණුවාගැනීමට සහ ප්‍රතිවාදීන් බිම දමන සිය සාමාන්‍ය දේශපාලන ක්‍රීඩාව යළි ඇරඹීම සඳහා පමණක් පාර්ලිමේන්තුව රැස්කරවා ගන්නට යමෙක් උත්සාහ කරන්නේ නම් ඔවුන් පෙන්වා දෙනුයේ අපගේ ඡන්දයෙන් පත්වන නියෝජිතයන් වීමට ඔවුන් කොතරම් නම් නුසුදුස්සන් ද යන්නයි.